کد مطلب:19807 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

روش شكرگزاري با سجده شكر چه كيفيّتي دارد ؟

سجده شكر شكلي نمادين از شكرگزاري است و با سر بر خاك گذاشتن و با ذكر خدا و سپاس از او حاصل مي شود . لازم به ذكر است كه هر چند اين امر از پيامبراكرم « ص » و ائمه اطهار « عليهم السلام » نيز نقل شده است ، امّا تنها يكي از وجوه شكرگزاري است .
شكر اركاني دارد كه عبارتند از : انتساب نعمتها به خداي تعالي ، سپاس در زبان و صرف نعمتها در راه خشنودي خداوند .
مرحوم نراقي در معراج السعاده راههاي شكرگزاري را در چند مرحله فهرست كرده اند : تفكر و شناخت نعمتهاي پنهان و آشكار ، توجّه به زيردستان در بهره مندي از نعمتها و توجّه به افراد بالاتر از خويش در امور ديني و معنوي ، يادآوري صحنه هاي سخت گرفتاريها و مصايب و امراضي كه اميد نجاتي از آن نبوده ، غنيمت شمردن رهايي خويش از گرفتاريهاي كوچك و خشنودي از اينكه به مصيبتهاي بالاتري دچار نشده و مصيبت در دين نداشته است .
اين زمينه ها باعث مي شود ، انسان در حالتي قرار گيرد كه سجده شكر با شناخت و احساس گره خورده ، از حالت نمادين خارج شود . چنانكه شخصي مي گويد : « با امام كاظم « عليه السلام » در اطراف مدينه مي رفتم ، ناگاه امام « عليه السلام » از مركب خويش پايين آمده ، به سجده رفت . سجده او بسيار طولاني شد . بعد از مدّتي سر برداشت . پرسيدم : چرا آنقدر سجده شما طولاني شد ؟ فرمودند : ياد يكي از نعمتهاي خدا افتادم كه بر من منّت نهاده بود ، خواستم كه سپاسي گفته باشم » .
{P - ميزان الحكمه ، ج 4 ، ص 1489 . P}